مقایسه شبکه های عصبی و رگرسیون در پیش بینی رضامندی زناشویی بر مبنای ویژگیهای شخصیتی

هدف از پی ریزی این پژوهش، مقایسه توانایی مدل شبکه عصبی و رگرسیون در پیش بینی رضامندی زناشویی بر اساس ویژگیهای شخصیتی بوده است. همچنین در این تحقیق به بررسی مهم ترین عوامل شخصیتی موثر در رضامندی زناشویی پرداخته می شود. جامعه آماری شامل کلیه ساکنین خوابگاههای متاهلین دانشگاههای استان تهران است. به روش نمونه گیری تصادفی (چند مرحله ای) از میان دانشجویان 4 دانشگاه، تعداد 600 نفر (300 زوج) به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری عبارتند از پرسشنامه 5 عاملی شخصیت neo-ffi و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه اطلاعات فردی. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون چندگانه، آزمون غیر پارامتریک مک نمار ، منحنی roc ، آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون، آزمونt مستقل، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی hsd استفاده شده است. نتایج نشان داد که چهار عامل «مسئولیت پذیری مرد»، «مسئولیت پذیری زن»، «روان آزرده گرایی مرد» و «سازگاری مرد» می توانند 2/29% واریانس رضایت زناشویی مردان را بطور معناداری تبیین کنند (03/0 >p) و ویژگیهای شخصیتی«مسئولیت پذیری زن»، «روان آزرده گرایی زن» و «روان آزرده گرایی مرد» می توانند 27% از تغییرات رضایت زناشویی زنان را بطور معناداری تبیین نمایند (002/0 > p). همچنین یافته حاکی از آن است که شبکه عصبی(mlp) بطور معناداری موفقتر از رگرسیون چندگانه می تواند رضایت زناشویی مردان/زنان را پیش بینی نماید( 05/0 p < ). علاوه بر یافته های فوق، در این تحقیق به بررسی نقش عوامل فردی- اجتماعی بر رضامندی زناشویی نیز پرداخته شده است. در مجموع، در صورت طراحی مدل پویای شبکه عصبی با قابلیت پیش بینی رضامندی زناشویی، کمک شایانی به بهبود و ارتقاء کیفیت مشاوره های خانواده در کشور خواهد شد.